Vakantie

01-12-17

Voor alles is een 1e keer. En dus ging ik voor het eerst in mijn leven alleen met vakantie. Niet met een groepsreis of iets van dien aard maar echt helemaal alleen. Dat had ik zo bedacht en aangezien ik liever zou surfen op echte golven toog ik een goede 2 weken geleden naar het reisbureau, Jawel, ze bestaan nog.  Het kan vast voordeliger wanneer ik mij zetel voor deze vierkante doos maar nu doe ik ook nog een goede daad. Die mevrouw daar wil tenslotte ook gewoon haar baan behouden en dus stond ik na een minuut of 40 buiten met een vakantie naar Calpe.

Geen last minuutje of spotaanbieding maar dat kon me even helemaal niets schelen. Die afzwaai bonus van 9 jaar met fijne collega’s mag tenslotte ook deels leuk besteed worden. Werkloos? Nee, werkbeschikbaar !
Nu had ik wel mooie plaatjes en een goede recensie gezien maar ooohhh, ik heb me 10 dagen prinses gewaand. Voor wie mij kent, ik ben heus wel vaker in goede hotels geweest in dit leven. Beieren En vakantie, ja ook. Wintersport Maar dus nog nooit helemaal alleen.

Goed weer, weinig of niets te doen maar die ambitie had ik ook niet en aldus waren mijn dagen gevuld met heeeeeeel erg uitgebreid ontbijten, een wandeling langs het strand afgesloten met koffie en krant, horizontaal ontspannen bij het zwembad, een hapje eten en s’ávonds mijn dagelijkse cocktail in de skybar 1 etage boven mij. 10 dagen is te weinig om de hele kaart te doen, beetje jammer.

Afgezien van het zalige niks doen viel er wat te winkelen, de pedicure, een massage, ijsjes eten enzovoort. Zwaar leven hoor. Op een bewolkte dag heb ik mezelf een schop onder mijn reet gegeven en een dagje Altea, een verderop liggende plaats gedaan. Avontuurlijk met bus en sprinter (wat daar tram heet) gegaan en uiteraard stap ik aan de verkeerde kant van de straat in de bus waardoor een stadstoer door bruisend (not) Calpe. Reiziger van nix deze dame. Sowieso kon ik alleen mee de bus in dankzij de gulle gift van een bejaarde Spanjaard want met een briefje van 20 kom je er niet in.  En Altea……mooie lange wandelboulevard en met een naam als Doornroosje. Ook slapend.

Weinig toeristen en leven dus in november, wel veel pensionado’s. Al dan niet met rollator of scootmobiel met de neus in de zon. Het hondje (ik heb er veel gezien maar geen poep) uitlaten of een boulevaart pakken.  s’middags afspreken bij een of andere tapas bar of een hotel waar wat vermaak is. Ze lijken een gezellig leven te hebben daar dus ik ga sparen. Best een goed plan.

Kortom ; de luxe van dit hotel zal er vast mee te maken hebben gehad maar ik blijk prima overweg met mezelf te kunnen. Zelfbedrog of geluk.

https://www.granhotelsolymar.com/