Met het achterliggend experiment werken in een duurzame mode winkel ben ik weer meer op straat en aan de wandel om lijf in beweging en het hoofd rustig te houden. Tijdens een wandeling vorige week kwam ik haar tegen. Een glimlach van oor tot oor, rode bloem in het haar, een rode boodschappentrolley achter zich... Lees verder →
Slippertjes en Centenkwesties.
Uit de hoed fantasie is me niet heel veel toebedeeld. Zomaar een verhaal verzinnen of rollenspellen is niks voor mij. Vertellen over iets, voorlezen, iets uitwerken, dat kan ik wel. En schrijven doe ik zo lang ik me kan herinneren. Lijstjes, kasboekjes, krabbels her en der, een kaart. Brieven. Zo ook krabbels en belevenissen in... Lees verder →
Strepenjagers.
Gisteren was het de 3e dinsdag in september, Prinsjesdag. Dit jaar voor de 2e keer op rij een kouwe kermis zonder koets en feestelijkheden met een samengeraapt zootje demissionair, een centrum afgezet met enorme blokken en veel blauw en een koning die volgens zijn vrouw af en toe een beetje dom is. Nu heb ik... Lees verder →
..Hakken in het zand.
Mijn 1e echte baan was bij een bedrijf in koffieautomaten. Vers van de middelbare en niet wetend hoe verder. Ik wilde stewardess worden maar dat was afgekeurd. Het aangeboden alternatief, doorleren voor kleuterjuf zag ik echt niet zitten maar wat dan wel. Tussenjaren en rondreizen om jezelf te ontdekken zoals nu standaard lijkt te zijn... Lees verder →
..Groen doen.
Van een aantal mensen uit mijn omgeving is recent het huisdier ingeslapen. Niet hetzelfde als een huisgenoot, maar voor hen geliefd gezelschap dus verdriet alom. Snap ik best. Een beest geeft aanspraak, er is altijd iets thuis en blij je weer te zien maar geeft geen ergernissen als tandpasta klodders of flosdraad in de wasbak.... Lees verder →
..en Ansje.
Komend uit een arbeidersgezin hadden we het thuis niet breed maar waren we ook niet arm. Pa had een auto maar mijn moeder deed alles op de fiets. Ze had trouwens geen rijbewijs maar dat terzijde. Een doodgewoon gezin met een toetje op zondag, chips en frisdrank op zaterdag. Wat destijds heel normaal was. Net als veel... Lees verder →
..1,2,3,4 hoedje van
Bevangen door die kleine Japanse ben ook ik aan het ontspullen geslagen en dan met name, zoals wellicht opgemerkt op you tube, in mijn klerenkast. En dus komen er spullen tevoorschijn die zowel ja als nee joy sparken. Zo ook dit hoedje. Onderdeel van het pakje wat ik droeg op mijn trouwdag. In tegenstelling tot... Lees verder →
Het zou toch over kledingstukken gaan? Wat hebben natte voeten daar nu mee te maken. Nou, best veel. In Limburg is men druk doende met het opruimen en opnemen van de schade na de abnormaal zware regenval. De beelden van ondergelopen huizen en gebied in onder meer het geuldal voerden me terug naar 1994 in... Lees verder →
Oftewel ; Hoe je door het kopen van een truitje afglijdt en bij een psycholoog terechtkomt. Lydia Blogt had net zo goed vallen en opstaan kunnen heten. Of mijn ganzenbord leven. Ga terug langs start en lever in wat je hebt of zoiets. Een blokkentoren aan varianten van levenslessen die iedereen opstapelt. Mijn toren was... Lees verder →
… en Afval
Er is veel te doen over dat waar we in verstrikt raken. Gelukkig ook positieve beweging maar toch. De supermarkt van de hamsteracties roeptoeterde nog niet zo lang geleden trots de strijd aan te gaan met de plastic doppen op verpakkingen. Nu ben ik van de generatie omslag buurtwinkel naar supermarkt. Destijds een bijzonderheid om... Lees verder →
Lydia blogt. Over kleren, gewone en niet gewone dingen. 