Ma : In de 1e week van de maand worden in huize grijswijk de financiën onder de loep genomen. De balans op 3 oktober was 300 in het rood maar niet door onbezonnenheid. Met het UWV is al een keer of tig contact geweest over het vervolg van inkomsten na afloop van de datum ziektewet en hoewel de mensen die ik spreek allemaal aardige mensen zijn was er nog steeds geen vervolgactie van zeggen tot doen in de bureaucratie. Ik begon dus met een lichtelijke irritatie naar de instantie U Wordt Vervolgd met de vraag hoe mijn rood staan op te lossen naar aanleiding van huurafschrijving door hun niet doen wat er moet gebeuren. Nu 10 dagen later staat er inmiddels een voorschot op mijn rekening waardoor weer in het groen en wat ik als gevolg van nalatigheid waarschijnlijk niet hoef terug te betalen. Elk nadeel hep ze voordeel zeg maar. Nu was ik altijd wel bezig met het begrip geld maar vooral in een kramp en met een negatief gevoel. Dit vanuit overtuigende belemmering uit het gezin waar ik kom waardoor het onderwerp geld niet kunnen bespreken en een goed vertrouwen op anderen op dat gebied. Zo ook in de kundigheid van partner met als gevolg dat ik de brokstukken van zijn financieel wegkijken en struisvogelgedrag mocht opruimen waardoor wsnp. Na nog een keer of wat onderuit gaan met belastinggedoe kwam de noodzaak inzien van het monster aankijken. Door de podcast en het gelddagboek van @porterenee ben ik in valuta niet rijker geworden maar is mijn relatie tot geld wel veranderd. Anyhoe ; Kern hiervan is dat ik niet meer in de kramp schiet wat geldzaken betreft, alles alleen maar beter kan worden maar me ontzettend boos kan maken over falen van instanties waardoor een heleboel mensen nog verder in de stront zakken. Bullshitt besluiten van volgzame pennenlikkers, veelal betaald uit de pot van overheid, die alleen maar meer geld kosten. Schuld is een verdienmodel ! De week moet nog beginnen – Namasteeeeee
Di : Heerlijk geluierd in de zon vanmorgen en smiddags met een tas kleding voor de kinderkledingbeurs naar het wijkcentrum gegaan. Uit KdK een paar items verzameld waarvan de opbrengst voor de spaarpot voor de website, mijn jaarlijkse bijdrage aan de stichting en onkosten zou zijn. Maar helaas pindakaas, ik sta daar voor piet snot, een fout in het activiteitenprogramma van de buurtvereniging want wordt niet meer georganiseerd. Wel raak ik in gesprek met een dame van de bewonersvereniging totdat een andere vrijwilliger inbreekt of ze even iets tussendoor mag vragen en het gesprek vervolgens compleet overneemt waardoor ik de 2e keer voor piet snot sta. Ik twijfel tussen haar een klap geven of vragen of ze het verschil weet tussen een vraag en kwebbelen maar doe verbouwereerd niks. Hoezo assertief? Waarschijnlijk ben ik geïntimideerd door haar in mijn beleving harde voorkomen van veel zwart, tatoeages en een doorrookt stemgeluid. Het is trouwens dierendag vandaag. Het beest verbaal blijkbaar niet in mijn mond vandaag maar is wel losgelaten met smiddags een frikadel speciaal en sávonds aardappel garnaalsoep. En ik heb een broek aan in camouflage print. Ook al niet goed. Savonds langs de deuren voor lief en leed om aandacht te besteden aan de week van eenzaamheid met een kaartje en vergeet me nietjes. Leuke gesprekken met een aantal bewoners, niemand lijkt eenzaam te zijn. Of ze zeggen het niet. Bij 1 van de nieuwe bewoners blijkt haar oudste dochter zich eenzaam te hebben gevoeld na het verhuizen en opgehokt te zitten door de opgelegde gekte.
Woe : Schema in de war want KPN belt aan voor de glasvezel dinges, die zouden morgen komen, maar ik ben nog niet gedoucht en aangekleed en heb op woensdag en vrijdag wel verplichtingen met tijdplanning. De meneer spreekt geen woord Nederlands en gebrekkig Engels, net als de andere-vermoedelijk ingehuurde- kluit werknemers voor deze klus. Misschien is een taalcursus Oostblok, ik weet alleen niet welke te kiezen, een goede investering met het oog op de instroom van nieuwkomers. Dat Esperanto is nooit van de grond gekomen. Raar eigenlijk. Met de snelle vermenging van mensen door migratie en relaties tijd voor hervatting? Savonds een verjaardag. Ik ben bob in de auto van din O, die vind savonds rijden steeds lastiger. Din I is de jarige. Ze blaast 60 kaarsjes uit. Ze vindt het een confrontatie met ouder worden, niet genomen besluiten en wat is er nog. Njah, er zijn veel mensen die dat niet halen of tijdrekkend met de nodige hulptroepen en middelen. En eerlijkheidshalve zonder dit te bagatelliseren, dat wat is er nog aan nut te doen of aan uitdagingen gevoel ken ik en is er soms ook. Din verwent ons met heerlijk eten en haar gastvrije aangename persoonlijkheid, wij haar met gezelligheid, cadeautjes en liefs. Het wordt erg laat en de gespreksstof openhartiger. Zijn er teveel mensen op de aardbol en zou iedereen veganist moeten zijn? Ik vind van niet, de concentratie van mensen verschuift mede door toedoen van westerse bemoeienis en hebzucht en als we allemaal hetzelfde eten veroorzaakt ook dat weer disbalans. Nja, als je moet geloven wat WEF voor de mensheid in petto heeft is controle en beheersbaarheid door Artificiële Intelligentie de oplossing. Op de terugweg zien we een prachtige bijna volle maan bijna vol in een hartvormige wolk. Zou dat wat beloven?
Do : Opstaan na een korte nacht voelt toch anders op een doordeweekse dag. Een koffie en op pad want ik moet ergens iets ophalen en een pakje wegbrengen. Weer thuis wat rommelen en smiddags afgesproken met din C. Wat te doen stond nog niet vast en was afhankelijk van het weer. Het zou film of kanoën worden. C heeft een gesprek met een hypotheek adviseur achter de rug met daardoor de confrontatie met ook dat monster wat ik maandag benoemde en behoefte aan luchtigheid en ik sta niet te popelen eerst naar haar fietsen, dan fysiek doen en weer fietsen. En ik heb een vrijkaartje weg te geven. We gaan naar de film back to Paradise met Clooney en Robberts. Luchtig en leuk is ie zeker, prachtige Bali beelden en hoe houdt Robberts die gladde nek. Dat wil ik ook ! De rest, afgezien van haar mond, trouwens ook. Met George erbij. Mijn benen – sorry sjuul – wel beter. Na de film chocomelk met slagroom op een terras in de zon, thuis voor het eerst de verwarming aan en stampt andijvie gemaakt. De Indian Summer, heerlijk aangenaam overdag, savonds opwarming nodig. Vroeg naar bed en verboden vruchten van Heleen van Rooijen uitgelezen. Ook luchtig en leuk.
Vrij : Kdk vandaag. Onder de bezoekers ook een vrouw uit het AZC hier in Rijswijk die wat spullen wil doneren. Het blijkt vervolgens 2 fietskarladingen aan speelgoed te zijn. Uit het gesprek komt dat haar gezin en nog wat gezinnen worden overgeplaatst naar een andere verblijfplaats maar dat ze vrijwel niets mogen meenemen. Ook de fietsen die ze hier gebruiken niet. Of er op de nieuwe verblijfplaats weer spullen zijn weet ze niet. Het zou me niks verbazen wanneer daar ook weer voor uit de schijnbaar bodemloze pot wordt geschept om in het benodigde te voorzien en dat wat hier niet wordt meegenomen naar de vernietiging gaat. Deze mensen worden overigens verplaatst om plaats te maken voor een nieuwe groep vluchtelingen in dit AZC. Voor deze maand dan want eind oktober moet het terrein worden opgeleverd om te worden omgebouwd tot tijdelijke huisvesting voor wie door omstandigheden niet kan doorstromen naar een permanente woning. We hebben het dus over 3 weken. Uh ja, ik weet uiteraard niet van de hoed EN de rand maar toch. Die nieuwe groep elders in plaats van deze al 3 jaar wonende voor onbepaalde tijd als een zak aardappelen verplaatsen en deze nieuwe groep opnieuw voorzien in van alles en nog wat was geen optie? Een gelddagboek plus cursus bij porterenee en leren dat consuminderen meer oplevert lijkt me voor de hokjescultuur van instanties geen slecht idee.
Za : Na al dit spuien van mijn ongenoegen zal ik het afsluiten van deze week luchtig en leuk houden. Vanmorgen de laatste vergeet me nietjes afgegeven, vanmiddag met din C (niet dezelfde als donderdag) naar de expositie Naked The Hague van Leon Schroder gefietst waar ook din A in eva uitdossing tussen hangt. Mooi en krachtig als ze is en net als alle andere portretten zichtbaar maakt dat we zijn en niet dat zijn om wat we hebben. Daarna een rondje 2e hands winkeltjes in Voorburg, koffie en een taartje en huiswaarts om even op te laden want vanavond dansen. Er lijkt over me gewaakt te worden want de scooter idioot die me op rechts inhaalt als ik de hoek omga, met uitgestoken hand, scheert me rakelings voorbij. Die huurscooters trouwens ook een ergernis van me.
Zo : Ook vandaag weer een zonovergoten dag, ontbijten en koffie op playa balconia, wat bellen, appen en frutten. Het weer veel mooi om binnen te zitten in de bioscoop en spontaan afgesproken met din M om wat mijn vader zou benoemen als te gaan stoephoeren maar wat in ABN flaneren heet in het hofkwartier alwaar een vintage markt is. Allemaal leuke spullen, ik pas hoedjes, raak aan de praat met het zusje van Tessa, die van afgedankte banners nieuwe spullen maakt. Daar wordt mijn circuleer kloppend hart blij van en zo ook van de ouders die de zelfgemaakte boekenknipkunst en verlichting van glasbetonblokken van hun dochter met ASS verkoopt. Maar mijn knip blijft, afgezien van een bezoek aan het ijskabinet, dicht. Net als voor de strandpaviljoens, voor hun de laatste dag van dit seizoen. Din en ik flaneren nog wat door de straten en scoren 2 verlaten krukjes om de laatste zonnestralen te vangen en weer thuis is de compensatie voor al dat lekkers een spinaziesalade met tofu. Balans is immers voor alles whats needed. Savonds thuis een appje van iemand die me zowel irriteert als aan het lachen maakt, ik doe een mooie meditatie van Lars Faber die me raakt en de volle maan is prachtig.
Maandagmiddag inmiddels, ik ga een staatslot scoren voor niet geschoten is zeker niks vanavond en als er een megaprijs valt heb ik nog wat Staatsloterij versus dromen te vervullen en geef ik een feest voor wie mij lief, echt en oprecht is. In het elke dag een vraag boekje staat er vandaag ; wat zou je anders doen als je terug kon in de tijd. Een van mijn lijfspreuken is “shit is mest voor een betere oogst”. Persoonlijk wil ik geen mestoverschot meer creëren en dat betekent soms afscheid nemen van mensen. Ik maak me druk om veel maar ook is er heel veel wat deze gevoelige ziel met een muur zo dik als de Notre Dame wanneer het over relaties gaat blij maakt, net zat ik nog heel hard mee te zingen met Danny Vera en net als mijn relatie tot geld, ik heb vertrouwen in awbdd. De outfit van de dag op de foto is die van zaterdag. De broek van Mart Visser, al eerder voorbij gekomen in andere combinaties en gescoord in een outlet, de vraagbaak geeft onduidelijke info of meneer Visser duurzaam bezig is. Wel een mooie man trouwens. Het shirtje daarentegen van Tranquillo doet het goed. Gekocht in de stocksale van mijn korte, maar leuke periode bij @Natur-el. Organische katoen en GOTS gecertificeerd. Mijn schoenen nieuw maar andermans miskoop van Vinted.
Oh, en later deze week komt er weer eens wat over kleding. In de categorie naald en draad. En als je dit leuk vond en het geduld kon opbrengen om wel 3 minuten te lezen, ff liken, delen en volgen. Of je reet afvegen met mijn tekst maar dat is best hard aan de gevoelige onderkant met een elektronisch apparaat. Voor de E-coli bacterie maakt het niet uit, die zitten er vrijwel zeker al op. Ciao XXX
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 
Geef een reactie