Lydia blogt. Over gewone en niet gewone dingen.
Praatjesmaker, roeptoeteraar, verteller, luisteraar, terrasfilosoof en over het algemeen een optimist. Eeen Haags meisje van 50en nog wat. Hoog op de poten, hart op de tong met een zachte kern. Eeuwig zoekend naar zichzelf, financieel incontinent, een leven als een ganzenbordspel en met kleine stappen onderweg naar een duurzamer bestaan. . Schrijvend over zaken die me raken, vermaken, fascineren, irriteren, interesseren en meer. Lees je mee? Of wordt volger en deel. Daar groei ik van 😉
Afstand houden. Waar je ook gaat of staat wordt je ermee geconfronteerd. En; we doen het voor anderen. Nog zo'n kreet die ons om de oren vliegt. Maar ook, je bent een aso als je je niet aan de regels houdt. Tja, en nu ligt u zelf onder vuur. Want het blijkt toch wel moeilijk. We... Lees verder →
Zo af en toe slenter ik door Delft. Hier een hapje, daar een drankje, wat snuffelen in een van de vele, niet doorsnee winkeltjes. Ik hou ervan. Net als heel veel andere mensen. En dat maakt het druk. Zo druk dat, waar je ook loopt, je op veel plaatsen schouder aan schouder raakt met andere... Lees verder →
Al eerder heb ik benoemd een planderaar te zijn. Afvalraper in feite maar dat klinkt niet hip. Vrijwel al mijn jasjes en tassen herbergen ergens een zakje om hand schoon te houden en een tasje om de zooi in te doen tijdens het te voet voortbewegen of ik neem wat mee als ik ga. In... Lees verder →
Vanmorgen werd ik wakker, kliedernat. Niet van opvliegers noch van een natte droom. Kliedernat van t zweet en een onrustig gevoel. Fck.. Tot nu toe lukte me aardig het deksel dicht te houden van nieuws en net geen nieuws, complottheorieën en de niet aflatende stroom van grappen zo af en toe te bekijken. Maar nu... Lees verder →
Gisteren is niet vandaag en door. Om de tijd tussen uitsluitsel van de verzekering (gestolen fiets gisteren) en toch mobiel te kunnen zijn heb ik voor een maand een ijzeren paard gehuurd bij swapfiets. Prima oplossing zonder gedoe. Het regelen hiervan dwong me naar de stad waar ik sinds begin maart niet meer ben geweest.... Lees verder →
iets veranderen gaat zelden spontaan
De waan van de dag. Moorkop slash zotkop
Mijn vakantie hier loopt ten einde, morgenavond laat ga ik naar het vliegveld om met maroc air thuis te komen. Op Casablanca een tussenstop van 4 uur, hopelijk een lekker ontbijt daar. Maar om terug te kunnen heb ik mijn paspoort nodig. In feite ben ik hier namelijk illegaal. Voor Guinee is een visum nodig. ... Lees verder →
We gaan morgen een weekend naar Roume, 1 van de andere eilanden van Ile de Los en moeten dus vroeg op. Maar vanavond gaan we uit. De 1e stop is op de begane grond van een 3 etages hippe uitgaansgelegenheid waar we eten. Op de 1e etage een bar en op de 2e een rooftopterras... Lees verder →
Vandaag mag ik in mijn blote gat rondhuppelen. We gaan ons laten scrubben, wassen en masseren in een plaatselijke hamman. Op afgesproken tijd zitten we in de receptieruimte, alwaar 2 heren lusteloos op stoeltjes hangen (het zijn de kappers en ze doen ook pedi en manicures) en er een breedbeeld tv afroclips afspeelt en af... Lees verder →
