Boekhouden en hersenspinsels

Volgende maand beheer ik een jaar krijgdekleertjesrijswijk en whoopie; wat heb ik daar mijn draai in gevonden. Al veel langer ben ik bezig met 2ehandskleding, consuminderen, planderen, zoveel mogelijk duurzamere, eerlijke, microplastic vrije keuzes in wat nodig is en de persoonlijke klerenzooi des levens in controle dan wel binnen de perken te houden. Een van mijn lijfspreuken is ; uit shit komt goede mest. Heb je niks aan als er weer eens een berg schijt op je pad ligt en toch is het (meestal) zo. Iets met inzichten, leerprocessen, het beest in de bek kijken enzo. Anyhoe ; ik ben inmiddels ontheven van plichten ten aanzien van het arbeidsproces en hoe het er in de toekomst uitziet who knows, voor nu is het oké en doe ik waar ik blij van wordt. Die mest dus. Bijna een jaar bhbh 😉 met een vrijwillige, salaris loze inzet om anderen te kunnen laten winkelen zonder geldstroom.

Een tijdje geleden deelde ik dit op LinkedIn en ontving ik felicitaties met mijn nieuwe baan. Waar ik me voor verontschuldigde want vrijwilligerswerk. Maar dat kun je daar niet invullen of aanvinken. Blijkbaar is onbetaalde inzet niet professioneel of niet erkend als werk. Of misschien wordt doen waar je energie uithaalt niet gezien als werk, dat kan natuurlijk ook. Heel veel mensen blijven immers rennen in het hamsterrad met een baan die geen energie geeft of besteden tijd in een verziekte werkomgeving tot ze afbranden want “it pays the bills”. Been there, done that. Wel wat voor ingeleverd, gezondheid kost wat maar is niet te koop. Het betalen van die rekeningen wordt overigens steeds moeilijker voor een groeiende groep mensen. Met als resultaat uitvluchten naar winkels waar men probeert nog zoveel mogelijk hetzelfde te doen met minder geld en grootaandeelhouders zich de ballen uit de broek lachen.

Mijn salaris loze, vrijwilligersbaan is op woensdag en vrijdag. Anders dan de meeste ruilpunten is Rijswijk een vaste locatie waar kleren op maat in rekken liggen, een thermoskan met heet water voor thee op tafel staat, met een zitje voor moeders en een hoekje met wat speelgoed voor meekomende kinderen. Wat het leuk maakt is echt contact met mensen en het inkijkje wat ik krijg. De vrouw die na lang soebatten weer terug naar haar huis kan omdat ex-man eindelijk eruit is maar alle kinderkleren heeft doorgeknipt, de inmiddels vaste kinderen die meekomen en lekkers meenemen voor bij de thee, de moeder van H die steeds beter Nederlands spreekt, het kerststukje wat ik kreeg omdat ik voor haar een ontmoeting ben die indruk maakte, het pittige opdondertje van 12 die ambassadeur kinderrechten is en alle mogelijkheden aanpakt dit te vertellen. De man die met vrouw meekomt maar zich ongemakkelijk voelt en altijd haast heeft. Zoveel mensen, zoveel soorten. En kilo’s kleren die heen en weer gaan. Ook bij mij komt er meer binnen dan eruit gaat. Nieuw kopen is immers fijn en winkelen is voor veel mensen eerder bezigheid dan bewustzijn. Met bij giganten een aanbod voordeliger dan een maaltijd of de deur niet uithoeven om voor een habbekrats nieuw aan te schaffen een ongelijke strijd voor het mkb en eerlijker gemaakt. En wanneer je het niet meer wil is er altijd nog een platform voor een poging het door te verkopen, ruilen, inleverpunten als kringloop of de container business. Gelukkig is de berg afgedankt bij mij niet zo hoog als landfills in chili of andere plekken op de aardkloot maar ook bij mij gaat er geregeld een lading de container in. Stuk geknipt, in de hoop dat het ongeschikt is voor export en meer schaadt dan baat. Voor wie nog gelooft dat de door jou gedoneerde container inhoud terechtkomt bij minder bedeelden: wake up !! Afval en afgedankt is een verdienmodel.

Afgelopen week was het de week van circulaire economie. Met als doel om in 2030 de helft minder grondstoffen te gebruiken en in 2050 een circulaire economie te zijn gebeurt het tegenovergestelde. We gebruiken steeds meer grondstoffen en komen om in spullen waardoor afvalbergen groeien. Met initiatieven als een UPV (uitgebreide producent verantwoordelijkheid) regeling, statiegeld of kortingsbonnen voor een nieuwe aankoop, veelal greenwashing, bewegen we hopelijk de goede kant op maar uiteindelijk is de simpelste oplossing bewust zijn van wat je doet als consument. Wat er niet is hoeft niet te verdwijnen. Reduce by refuse, repair, reshare, recycle or rot. Kortom ; er is veel mis in de klerenwereld. Maar ook zijn er prachtige initiatieven zoals KrijgdeKleertjes en echt, er zijn heel veel maakdewereldminderlelijk mensen. 1 ervan is Danny Schuttler van HolySwap.

Dat wat ik doe laat zich het beste omschrijven als anderen stimuleren tot ruilen, consuminderen, duurzaamheid en mens contact. Voor mij een bijna cirkel en ik leer dagelijks bij. En nee, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Van zooi buiten openingstijden voor de deur, afgetrapte en nog vuile schoenen wordt ik niet blij. Komt gelukkig niet vaak voor. De balans is positief. En hopelijk komt er een andere locatie beschikbaar wanneer het gebouw waar ik nu in huis eind dit jaar plat gaat. Dan de boekhouding: Met 33 ruilpunten in Nederland en hangend aan stichting pro-ruil, websitegedoe, jaarverslag enzovoorts hangt ook hier een kostenplaatje aan. Ook voor ruilpunten en aldus de jaarrekening ad 100 euro. Maar hoera, met 6 pro-ruilers die zich hebben aangemeld voor Rijswijk een vermindering van 72 euro. Lekker bezig !! En hoewel het ruilen, of halen, kosteloos is staat er een immer hongerige panda op tafel. De spaarpot voor onkosten als rekken en bakken, de bijdrage en hopelijk een centje voor een of ander fonds. Laat de inhoud van panda nou opgelopen zijn tot 67,15 Ktjing!! Dat maakt 100 min 72 = 28 en 67,15 min 28 = 39,15 Toch een leuk bedragje wat met het ruilen van kleertjes bij elkaar is gesprokkeld voor een doel wat zich inzet tegen kinderarbeid. En nee, ik ga niet ook nog declameren over hoe verschrikkelijk het is dat dit gebeurt. Wel krab ik me af en toe achter de oren hoe het komt dat we door zo goedkoop mogelijk aan spullen willen en kunnen komen onszelf armer maken en onderdrukking & kinderarbeid in stand houden. Precies dat wat we niet willen en goede doelen wel bij varen. Die hersenspinsels.

https://www.unicef.nl/ons-werk/kinderarbeid – https://www.holyswap.nl/ – https://dropandloop.nl/

Ps ; Ook in de week van circulaire economie was ik gehuld in 2e hands. Practise what you preach. En de 39,15 is door mij afgerond naar 50 euro en overgemaakt aan Unicef. Een druppel op een gloeiende plaat en over goede doelen valt van alles te zeggen. Is niks doen dan een betere optie? Dat wat we goedkoop kunnen kopen heeft meestal een dure prijs voor een ander.