De meeste mensen zijn net als ik, in het bezit van een bed. Dat ding wat je verschoont, opschudt en jezelf vast wel eens aan hebt gestoten, bezeerd of geërgerd en waarschijnlijk al jaren hebt. Niet dat je je hele leven dezelfde matrassen hebt maar na het ontvangen van je 1e eigen voordeursleutel zal de aanschaf van een nieuw bed niet op de 1e plaats komen. Dus een bed; de plek waar je ongemerkt 32 jaar van je leven in doorbrengt om te slapen, dromen, draaien, vrijen, te rusten, ziek te zijn en nog veel meer. Een bed verbergt eigenlijk heel veel. Als mijn bed kon praten was ik waarschijnlijk doof.
Lek gestoken door een, volgens mij heel leger, muggen en een vandaag aangenamer klimaat begon ik vanmorgen aan een jacht op de krengen. Waarschijnlijk ook gestoken door een werkvirus want van het een kwam het ander waardoor de exercitie resulteerde in een grondige onstoffing van mijn slaapverblijf. Beddengoed en kussens luchtend bedacht ik me de matrassen ook weer eens te draaien, de tijken te wassen en de opslag onder het bed ook maar eens te beoordelen op beter opruimen of wegdoen. Nu wordt er regelmatig een stofzuiger en mop onder het bed door geslingerd maar door de lattenbodem heen kijkend bleek zich een flinke laag stof te bevinden in de spelonken van het frame en op de motoren van het systeem. Al doende kwamen er ook herinneringen en muizenissen. De gebroken nachten van een krijsende baby om vervolgens rondjes te lopen door het huis tot hij weer sliep. Geluksmomenten van een gezin. De verzonnen gekke verhalen die Fred aan de jongens vertelde voor het slapen. Mijn uren voorleestijd. Met de jongens gierend van de lach in datzelfde bed kussengevechten houden of snoeptijd hebben onder het zien van gtst. Getrouwd zijn maar veel alleen slapen ook in dat bed. Al dan niet ge-uitte en onuitgesproken ergernissen en irritaties. Ongeloof en boosheid ook van de toen nog echtgenoot dat ik hem een rookverbod in bed en slaapkamer oplegde. Een bed wat meermaals verhuisd is waarvan de laatste keer naar 4 hoog achter in grijswijk. Nachten van tobben en tranen en een berg puin te ruimen als uitzicht. Hartepijn
De berg puin geruimd, het gat ervan gedicht en weer ondersteboven gegooid met nachten van piekeren, draaien en niet weten hoe verder. Vaderdag
Een bed maakt zowel hoogte als dieptepunten in een mensenleven mee. Het mijne is ook waar ik al dan niet moreel geaccepteerde momenten beleef. Het bed ook waar ik letterlijk en figuurlijk iemand uit heb geschopt en een keer doorheen gezakt ben. Klussen & Liefde
Het bed waarin ik bijna altijd heerlijk slaap, al dan niet pratend droom en boeken lees zonder dat ik weet waar het over gaat omdat ik al ben weggezakt. Waarin ik na uitgaan hoe laat ook thuiskom, nog even thee drink en rijstkoeken met pindakaas eet. Het bed waar ik overdwars in kan liggen, mijn leesvoer niet meer wegruim, een mandje met benodigdheden ter leed en vermaak en waarin ik de vreemde gewoonte heb van kant te wisselen opdat beide matrassen dan gebruikt worden. Een bed met veel meer leven erin dan stof eronder.
Die muggen heb ik niet te pakken gekregen, schoon is het weer wel. Ook de muizenissen in mijn hoofd zijn weer opgeruimd.
Vond je dit leuk om te lezen? Ik groei door te delen.
https://www.woorden.org/spreekwoord.php?woord=stof%20doen%20opwaaien
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 