Minder is meer.

Ik voel me onrustig. Zou het door de supermaan komen die vandaag vol is? Vanmorgen ben ik wel weer opgestaan met kramp in de kop. Zoals heel veel mensen heb ook ik de neiging dat wat zeurt of onrustig maakt teniet te doen door toegeven aan andere behoeftes.

Die onrust dus. Is het de maan, het weer wat zo wispelturig is of geldzaken. Met een brekebeen historie in geldzaken is mijn relatie met het onmisbare nogal moeizaam. Met mannen en familie trouwens ook. Zegt vast iets over mij.

Deze maand een fikse rekening van de tandarts, 398,00 & 23,85, plus de belasting 276,00 en wat feestjes. En dan is de aankomende huurverhoging en afrekening van energie nog niet binnen 🥴. Dat wordt nog wat in huize minima. 🙈

En zo heeft vrijwel iedereen iets wat zeurt en weggestopt wordt door toegeven aan andere behoeftes. Roken, drinken, eten of winkelen. Ik rook al jaren niet meer en toch heb ik er al dagen zin in. Wat ik niet ga doen want ik weet dat het vies zal smaken, na jaren niet roken duizelig wordt, mijn vingers, kleren en omgeving zal stinken en vermoedelijk een vreselijke hoestbui krijg. En roken niet te betalen is bovendien. Mijn niet roken heeft plaats gemaakt voor zoet. De sigaret behoefte onderdrukken lukte tot gisteren best goed. Tot het moment dat boodschappen doen echt nodig was. In winkels wordt er immers psychologisch over de indeling nagedacht waardoor je hoe dan ook langs een schap met “niet nodig, wel lekker of ziet er leuk uit” moet om af te kunnen rekenen. Mijn verstand riep nee, mijn mondbehoefte ja. En vervolgens ging deze bruine plak mijn mandje in. Weliswaar een minder zoete, vreet ik niet in 1 keer op maar niet echt nodig. Volgens de verpakking een eerlijke variant van deze verleiding. Met onder andere cacao uit Ghana. Een land bekend om mooie stranden en sekstoerisme maar wat zo ongeveer bedolven raakt onder afval wat ergens heen moet. Afval bestaande uit een westerse berg van Nimby; geëxporteerd afval van plastic, elektronica en de veelal bewuste overproductie van fast en ultrafast fashion wat daar de riolen verstopt en land vervuild. Om de berg laag te houden, wordt het door lokale bevolking waaronder kinderen ook, verbrand. As neemt immers minder plaats in. Wat zou dat verbranden met hun longen en de lucht daar doen denk ik dan.

Bij het gros van mensen is er de behoefte tot koopdrift. Met het indirecte gevolg van afval. En week 22 was de week zonder afval. Uh nee, dat gaat niet over gewicht. Wel gaat het over waar ik me zoveel mogelijk voor inzet. Niet heel makkelijk maar alle beetjes helpen dus dingen doen als tassen, netjes en bakjes mee voor de zoveel mogelijk onverpakte boodschappen, een zeepblok in plaats van shampoo, wasbare wattenschijfjes en servetten gebruiken en kiezen voor 2e hands kleren door bijvoorbeeld te swappen zijn voor mij normaal. Het hoogst haalbare zit uiteraard in minder kopen. Wat er niet is hoeft niet immers niet te verdwijnen. Nu is helemaal niks kopen uiteraard de oplossing niet. Bewuster kiezen voor wat je nodig hebt of wilt kopen en niet kopen als onderdrukking van een andere behoefte is dit wel.

De grootste groep met koopdrift, die behoeftes dus, zijn kopers van kleding. En indirect de oorzaak van het probleem in landen als Ghana. Wat we eigenlijk heel makkelijk kunnen veranderen door in plaats van kleren kopen en je eigen berg te bouwen te huren. Ik hoor je denken. Huh huren?
En ja. Kleding huren is een segment waarin flink aan de weg wordt getimmerd door een aantal gedreven onderneemsters waarvan ik er een paar heb mogen ontmoeten. Ter afsluiting van de week zonder afval was er door Nanette Hoogervorst van The Sustainable Gift Card een lezing over kleding & duurzaamheid in het Haagse Student Hotel georganiseerd. En een aantal ondernemers die zich op het verhuren van kleding richten en hiermee duurzaamheid en zakelijk inzicht hebben gebundeld te ontmoeten. Vrouwen als Janneke ; The Sustainable Stylist. Zij helpt jou op de goeie weg met wat je hebt en hoe aan te vullen om de juiste keuzes en combinaties te maken. En de vrouwen (en 1 man) van Palanta, Lena Library, Masterpiece en Wauw. En meteen een deel van de collectie. En oh My; wat een keus. Mooie, leuke kleding van dagelijks draagbaar tot voor die speciale gelegenheid zodat zelfs chocola eten in de juiste outfit een feestje wordt.

Huren is het nieuwe hebben. Met een voor ieders budget een passend pakket, je kunt namelijk al huren vanaf 40 euro of op basis van strippenkaarten. Met huren geen foute aankopen meer, draag je fantastische kleren van eerlijke labels die je afhankelijk van bij wie, gedragen kunt terugsturen of inleveren omdat zij (duurzaam) reinigen, en ga je op termijn besparen. Want hoe voordelig je je aankopen ook doet, aan het eind van de lijn blijft het een dure. Huren is dus beter voor jou, je portemonnee en voor mensen in landen zoals Ghana. Schonere lucht bijvoorbeeld om de zon weer te zien Shein-en. Immers ; wat er niet is…..

De websites van de ondernemers doe ik heb gesproken zijn :

https://sustainableFashionGiftCard.nl – https://Lena-Library.com – https://Palanta.co en https://wauwcloset.nl maar er zijn er nog veel meer om betere keuzes te maken. Ook voor herenkleding.
Toch liever iets nieuws kopen? 🛍️Op websites als Project Cece, Good On You, Eerlijk Winkelen en watMooi vind je winkels of merken die ethisch en duurzaam voorop hebben staan.

Huur ik zelf? Eigenlijk wel al. Swappen is immers ook een vorm van huren. En met de wens te willen werken in deze sector is met KrijgdeKleertjesRijswijk een begin gemaakt.

Vond je dit leuk ; laat het me weten met een reactie en lees gerust meer; deze bijvoorbeeld. Opwaaiend stof