Gisteren zijn we veilig en wel teruggekomen uit Oostenrijk. We hebben het heerlijk gehad, veel sneeuw en gelukkig ook zon, gezellig met vrienden, druk, uitputtend en vooral finansjeel is wintersport een onvergetelijke ervaring.
De economische crisis is nu ook op MIJN rekening zichtbaar. De reis er naartoe per trein was al een belevenis op zich, 3 uur vertraging, onderweg een passagier die afgevoerd werd omdat ie uit zn bed was gevallen. Gebroken arm (en hij was er nog niet eens) een brandje in de trein, hysterische passagiers, inspectie die niet komt en uiteindelijk iedereen verder met de bus. En toen was daar Koningsleiten.
Broer en zus van vrienden waren inmiddels ook gearriveerd, het appartement lekker warm, de benodigde uitrusting kon beneden worden gepast en we konden op de latten.
1e dag werd meteen een lange dag, Jongste heeft deze spectaculair afgesloten met een val uit de ankerlift en vervolgens ALLE pistes gedaan. Weliswaar in een sneeuwscooter en vervolgens in de ambulance maar toch…. Het bleek gelukkig een meevaller, een scheurtje in z’n scheenbeen maar erop staan ging niet echt fijn de schrik zat er toch wel een beetje in. De 2e dag heb ik het skiën en alles wat ermee te maken heeft letterlijk en figuurlijk vervloekt en ben ik vermoedelijk aan de andere kant van de berg te horen geweest. De engelen willen mij niet hoor, met mijn abc in liederlijk verval. Afgezien van deze uiting van verhoogde druk op mijn gestel is dit ook nog voorgekomen tijdens het scrabbelen en bij de eigenaar van het appartement. Weliswaar meer gecensureerd maar toch. Een kacheltje om de handschoenen op te drogen werd gebracht en scrabbelen hebben we niet meer gedaan.
Apres ski.. Oudste wil niet meer met zn moeder in dezelfde bar op dezelfde tijd gesignaleerd worden en dat jagermeister na bier bij hem niet goed vallen heb ik ook gezien.😵 Verder leed of hilarische gedrag is ons bespaard gebleven, gewoon rustig op breed en blauwe helling blijkt voor mij het juiste recept om plezier te hebben. Jongste heeft het de rest van de vakantie rustig aangedaan en stunten op een sleetje vindt ie ook een uitdaging. De kerstdagen zijn we heerlijk ontvlucht, avonds uit eten geweest met de hele club in je gewone wintersportkloffie, geen gedoe. De terugreis was anders maar goed geregeld. De bergexpres van de heenreis staat vermoedelijk nu echt in een museum. We zijn overgeboekt op de schnee expresse met als bonus een slaapcoupé. Heerlijk slapen dus, overstappen in bussen op Düsseldorf met ontbijt op de bus (weer eens wat anders dan in bed) En thuis deed de kerstboom t gewoon, de verwarming ook en wat is het heerlijk om erbij stil te staan dat we niet meer in de jaren 60 leven en je gewoon een wasmachine aan kunt doen.
Luk om te lezen? probeer ook December en/of Paspoortstress
Delen is fijn, volgen ook. Delen en volgen het fijnst.