Hoera! Piet Paulusma en consorten zitten er naast. Hoe dat bij anderen werkt weet ik niet maar bij mij beginnen dagen met deze constatering meestal anders. Als er iets is waar ik echt van uit balans raak is het de Nederlandse regen. ..en natte voeten In vergelijking met de regenbuien die er heb ervaren in de tropen gaat wat mij betreft Nederland op stand grijs, treurig, kleur- en hopeloos. Mensen bewegen zich voort met opgetrokken schouders en neerhangende mondhoeken. Mascara en andere gezicht opsmuk wordt een werk van Picasso en de uiterlijke klederdracht is zoals het weer. Grijs, zwart, bruin en onbestendig alsof we onder de grond willen leven.
Maar vandaag dus niet. De goudgele vriendin knettert weer heerlijk door de blauwe lucht. Met een kopje koffie, mijn nieuwe tijdschrift en benen op de balustrade zit ik op playa balkonia alwaar met het minste zonnetje een microklimaat heerst.
Het is Zaterdagochtend, de straat en het park beneden nog stil. Ik doe mn ogen dicht en waan me op de veranda van mn strandhuisje.
Het ruisen van de bomen vervormt en ergens in mijn achterhoofd zit een deuntje. Een zingende meeuw, het geluid van de zee………
Vond je dit leuk om te lezen? Misschien deze Staatsloterij versus dromen ook. Reacties zijn fijn, mij volgen en delen met anderen waardoor ik groei in volgers ook.
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 