Lydia blogt. Over gewone en soms niet gewone dingen.
Van oorsprong een Haags meisje. De stad aan Zee die mij blijft verrassen, verwonderen, verbazen, doet lachen, irriteert en schuurt. Een beetje zoals bloggen. Jij hebt het vast ook. Je vindt ergens wat van of over en dan doe je er wat mee. Of niet. Ik wel. Zoals ik ben. Een meisje van 50ennogwat met letterdansjes. Praatjesmaker, roeptoeteraar, verteller, luisteraar en over het algemeen een optimist. Lees je mee? En delen… ja dat vind ik heel erg leuk. 😉
Recent las ik weer zo’n verhaal van een vrouw die de oh zo vreselijke 50 aangetikt heeft en zich bij het wakker worden op die dag blijkbaar opeens een bejaarde voelt. Om zich minstens 15 jaar jonger te voelen doet ze heur haar in een hoge staart. Schijnt een trucje te zijn waardoor de boel... Lees verder →
Het gevecht in mijn kop. Rammelt, schuurt en graaft. Het houdt maar niet op.
Urk en de straat waar ik opgroeide. Een zooitje ongeregeld.
Over dumpen-gedumpt-Taekwondo en Zachte heelmeesters ...
Tijd is oneindig, en toch altijd te weinig.
Na 2 jaar weer aan de bak, in een pak. Ben je dan gekleed of verkleed?
Dromen van een eerlijke wereld, is dat zinloos of niet ?
De worm die na 9 maanden op de wereld komt groeit uit tot een volwassen mens. En dat gaat lang niet altijd zonder hindernissen.
. Gisteren stond ik ook, zoals heel veel mensen, vrolijk te genieten op een festival terrein. Muziek, zonnetje, iets te eten en drinken (leeg beursje…), fijn gezelschap. Kortom, een perfecte dag. Aanleiding voor dit feestelijk gebeuren is niet zo perfect, daar hebben de meeste mensen op 4 mei even bij stilgestaan. In ons hoofd dan... Lees verder →
