Sorry.

Afstand houden. Waar je ook gaat of staat wordt je ermee geconfronteerd. En; we doen het voor anderen. Nog zo’n kreet die ons om de oren vliegt. Maar ook, je bent een aso als je je niet aan de regels houdt.

Tja, en nu ligt u zelf onder vuur. Want het blijkt toch wel moeilijk.

We snappen het wel. De intentie te trouwen is 1 keer. Of 2. En dan valt afstand houden echt niet mee. Die omhelzing, dat schouderklopje, of die kus op dat vrolijke feest. Het verbindt.

Doodgaan, dat doe je echt maar 1 keer. Elkaar niet omhelzen of mogen vasthouden op dat niet zo vrolijke feest, het verbindt.

Maar ja, het moet he. Want dat klote virus kan zo maar in je nek springen. Of een boa. Een virus zal er heus zijn. Zoals er altijd virussen en ziektes zullen zijn waar mensen ziek van worden of erger. Dat heeft u zelf ook ondervonden. En ik snap best dat u op uw feestje even vergat hoe het moest. Ook ik ben dit hele circus beu, vind het dragen van een zwijgpleister benauwend. Ik weet niet of dat wat ik lees waar of niet waar is, heb bij vlagen neerslachtige buien en wordt naar bij het idee dat er wellicht andere belangen spelen, het morrelen aan wetten en verbaas me over de vreemde bedenksels om mensen van elkaar gescheiden en “beschermd” te houden.

U bent ook maar een mens. En mensen doen onhandige dingen. Even vergeten en gerealiseerd hoe moeilijk het opvolgen van regels is. Het is een stuk of wat Kamerleden ook al eens overkomen. Zelfs ons koningspaar was het even vergeten. De ondernemer die zich in allerlei bochten wringt om zich aan regels te houden kan het geen moment vergeten en slaapt waarschijnlijk niet zo goed meer. Zo ook hij of zij die failliet gegaan is en niet meer weet hoe van die schuld af te komen. En al die mensen die hun baan kwijt zijn ook niet. De huur of hypotheek gaan gewoon door en met sorry kun je niks betalen.

Wij burgers snappen het allemaal best wel. Zo onder vuur liggen is niet prettig. Tja, hoge bomen en wind. Wat fijn dat het rode kruis van u als gift een extra donatie mag ontvangen als blijk van sorry. Die gift is misschien wel aftrekbaar van de belasting maar ach, wij kijken niet zo nauw. Nederlanders zijn van het verbinden en ruimhartig. We houden ook van cultuur. Dagelijkse updates van het toneelstuk wat Corona heet. De sorry cultuur.

Van mij hoeft u niet weg hoor. En die boetes? Een tikkie minder kan best. Of maak er donaties van in het potje voor de zorg. En sowieso zonder strafblad waardoor het niet verkrijgen van een Vog, die bijkans nodig is voor het boenen van een plee maar dit terzijde, het uitzicht op werk lastig maakt. En wanneer U en andere hoge bomen dan toch bezig zijn met het maken van bokkesprongen om de dans te ontspringen, stop met een signaal afgeven boven de wet te staan. En maak vooral weer normaal wat abnormaal is. Verbinding dus.

Dat doen we met elkaar.

Slaap lekker. En sorry.

Vond je dit leuk om te lezen? Misschien deze dan ook. Boetekleed En wil je me helpen groeien door me te volgen en te delen? Tnx,