Vleugellam

Zo af en toe slenter ik door Delft. Hier een hapje, daar een drankje, wat snuffelen in een van de vele, niet doorsnee winkeltjes. Ik hou ervan. Net als heel veel andere mensen. En dat maakt het druk. Zo druk dat, waar je ook loopt, je op veel plaatsen schouder aan schouder raakt met andere mensen. Normaliter geen probleem maar in de huidige situatie ten strengste afgeraden zo niet bemoeilijkt tenzij uit 1 huishouden. Middels dranghekken, looprichtingen, semi verkeersregelaars en een variatie van andere obstakels mag je volgzaam doen wat kan. Ik heb te doen met ondernemers die zich krampachtig in allerlei bochten wringen en met stickers en bordjes klanten manen vooral afstand te houden en een maximum aantal mensen toe laten. Omdat het moet. Op een dag als afgelopen zaterdag zie je aldus keurig mensen buiten in een rij wachten, terwijl de meute er nog net niet doorheen walst. Ik probeer er niet op te letten al roept deze gekte weerstand bij mij op. Weerstand omdat ik heus rekening wil houden met anderen maar er ook een naar gevoel van krijg.

Dit voorjaar was het nog een denderende trein die ons overspoelde met sterfte cijfers als ware het een bingo spel, rampzalige media beelden, een niet aflatende stroom aan mondkapjes grappen, we zorgen voor elkaar betuigingen en klappen tot we geen klauwen meer hadden voor de zorg. Inmiddels zitten we bijna een half jaar opgescheept met deze kroon en lijkt het erop dat deze levensstijl een opgedrongen normaal moet worden. Tja, alles went op den duur als je je maar voegt. Ben ik een struisvogel of vechthaan?

In een gracht van delft spotte ik deze meerkoet zich schikkend op een overvol nest eieren. Zij heeft er allemaal geen last van. Geen zorgen om de wereldproblematiek, ronddrijvende troep gebruikt ze voor haar nest in plaats van zich eraan te ergeren. Geen rekeningen, dingen die moeten of zou willen, die volle of juist lege agenda. Geen sociale druk, rekening houdend met anderen of afstand, geen mondkapjes of corona stress. Niets missen en nergens naar toe hoeven ook. Gewoon een beetje zwemmen, verkassen, schijten en eten of gegeten worden.

Er zijn dagen dat ik een meerkoet wil zijn.

Ik ben Corona moe en lijd aan tindernietus.