Ma ; Het begint goed. Mijn dagplanning is weer niet gelukt. 🙈. Vanmiddag zou ik om 12 uur met din R naar haar tuinhuisje gaan om het een en ander door te nemen voor mijn vakantie later deze week. Een cadeau wat in mijn schoot is gevallen. Whoopie !! 12 uur ga ik niet halen want het maandag tot maandag verhaal moet nog de ether, of is het de lucht? in geslingerd en er kwam oponthoud door de belastingtelefoon. Een vriendelijke, hulpvaardig en begripvolle meneer maar ook heeeeeeel traag in praten. Bovendien geen andere informatie dan ik al van de collega van vorige week had. De formulieren liggen al klaar om op de post te gaan. Dus de din een gebeld of een uurtje later ook mocht. Dat kon. Gelukkig. Huisje is nog leuker dan toen ik het vorig jaar voor het eerst zag en de hortensia, mijn favoriete bloem, staat te knallen in de tuin. Koffie, kletsen, water geven en nog net voor de file terug. Man wat is het druk op de weg. Tijdens de ophokplicht kon vrijwel iedereen te kunnen thuiswerken en was de brandstof bovendien minder prijzig maar nu; Wat doen mensen zichzelf toch aan door zich als mieren in een blikje te verplaatsen. 🤷♀️ Thuis gegeten met jongste, een afwas van 2 dagen weggewerkt en din J bent. Die zit nu nog in canada maar komt zoals het er naar uitziet in november voorgoed – voor wat dat waard is – ook terug naar Nederland. Ze slaat zich moedig door het bejaardenleven heen in het het Canadees hutjekutterveen. Rijmt wel maar is echt niet grappig. In de groepsapp van de buikdansdinnen wordt een voorstel afspreken gedaan en er komt een uitnodiging voor een verjaardagsfeestje van een andere din J. Ook deze gaat 60 kaarsjes in de hens zetten. Ik lig net op 1 oor als jongste thuiskomt en vraagt waar mijn oude telefoontoestel ligt want het ding van hem is er plots mee opgehouden.
Di : Jongste maakt me vroeg wakker want heeft de code van het in zijn ogen, antieke maar beter dan helemaal niks toestel nodig. Op het platform van de enorme hoeveelheid “draag je het niet, heb je teveel of de verkeerde maat besteld of vond je het bij nader inzien toch niets maar terugsturen kan niet of was je te laat mee” spullen toch dat paar schoenen waarvan wel informatie besteld want van de andere truttebollen die schoenen aanbieden maar de hakhoogte niet vermelden nog steeds geen antwoorden. Voor mij met mn 180 centimeter niet onbelangrijk. Zoals ik in week 27 schreef heb ik mijn zinnen gezet op eenzelfde paar als ik nu draag met dansen. Die zitten me goed maar zijn na heel veel salsa stapjes echt helemaal op. En dan te bedenken dat ik ze ooit voor een thema feestje gekocht heb. Smiddags op de fiets naar din C. Weer een andere C dan die in andere weken. Er zijn er 5 waarvan de naam met deze letter begint. Handiger met de hele naam erin maar ja, privacy he. Bij deze C is na 10 weken met de inhoud van keuken en berging in de woonkamer kamperen, her en der eten en afhalen eindelijk de nieuwe keuken en verbouwing klaar. Zin om te koken in die nieuwe keuken heeft ze nog niet, het afhalen enzo is goed bevallen. De keuken is prachtig en eindelijk op de goede werkhoogte voor deze, ook langbenige din. Het ooit door mij gegeven schilderijtje van een eend – din is een amateur vogelaar – hangt te pronken op een goudgele muur. Weer thuis lijkt de telefoon ontploft door het aantal appjes van de buikdansgroep om iets af te spreken. Een stuk of 50 maar liefst. 1 van de dinnen is het beu en gooit zichzelf na spuien van haar ongenoegen hierover rigoureus uit de groep. Blijkbaar werkt dat zo na ?18 jaar vriendschap. Er zal wel meer aan de hand zijn wat kennelijk toch niet zo bespreekbaar is. Uiteraard vind ik er wat van maar ja, In de trein des levens stappen mensen in en weer uit. In het mijne, met jaren expatbestaan, al dan niet abrupt verhuizen, evacueren, familiegezeik, verbroken en verboden liefdes zijn er veel in- en uitcheck bewegingen geweest waardoor eelt op de ziel. Herrie in de straat. Ook heb ik zelf mensen uit de trein gegooid met voor een aantal een instapverbod. Misschien koelt ze af en komt ze terug, misschien ook niet. Met de andere 3 is wel een datum afgesproken. De bel gaat, een pakket voor jongste. Puffend brengt de man het boven, het is zwaar. Gelukkig nog in deze week bezorgd. Volgende week schijnt het vreselijk heet te worden. Op het nieuws laten ze een weerkaart zien die er uitziet als een bosbrand. Vroeger heette dit gewoon een mooie, hete zomer. Ik bedenk me dat gelakte nagels ook wel eens leuk zijn en ga tijdens TV kijken aan de slag met de potjes.
Woe: De stenen in mijn hoofd liggen weer los. Fok !! Is het de volle maan vanavond of de verandering van luchtdruk 🤷♀️ De wonderpil heeft na een uur nog niks gedaan en een 2e maakt mij een “ik ben er wel maar mijn hoofd doet niet mee” mens.😔. Het gevolg van deze staat van zijn, of feitelijk niet zijn, is dat het ontbijt uit mijn handen glijdt, de muesli met yoghurt op mn hemd land en ik later die ochtend ook nog eens mn koffie omstoot maar nog net mijn schrijfwerk kan redden. Ik hang als een zombie op de bank en verdwaal in tiktok filmpjes. Het gaat goed tot dat ik nieuwsgierig op iets klik waarvan ik denk een recept te zijn. Het blijkt een filmpje waarop mee-eters worden uitgedrukt. Ieeeeehw.🙈. Dit zien maakt me kotsmisselijk. Zo lijkt dat programma van die dokter die dit als beroep doet ook heel goed bekeken. Zouden het voornamelijk vrouwen of mannen zijn die hiernaar kijken? Vrouwen zijn meer pulkers vermoed ik. Ik wel tenminste. Er zit altijd wel ergens een korst op mijn lijf van iets waar ik aan heb zitten pulken, krabben of knijpen. Zo lekker. Maar ik gruwel bij het idee iets van die aard bij een ander te doen. Yuk. De mist in mn kop trekt op maar naar de bioskoop om weer eens een film te pakken gaat ook vandaag, en later deze week niet lukken. Wel moet ik naar buiten. Ter oriëntatie in het Haagse naar een swapshop gaan staat al langer op de meer groeiende dan slinkende to do lijst. Dat gedaan en met succes. 4 items ingeleverd en 6 goeie gescoord voor 6 strippen en 25 euro bijbetalen. Een super circulaire swapdeal die gevierd wordt met een ijsje bij het ijskabinet. Wellicht maak ik nog een filmpje van mijn buit. Thuis wat appen met die en gene en savonds een introductie Webinar van Acces Bars gedaan. Had ik iets over gelezen en prikkelde mijn interesse.
Do : Vandaag is de dag dat ik naar het tuinhuis mag. Rijmt ook weer maar dit is wel leuk. Tas pakken, de was en afwas wegwerken, NS gebeld om het OV abonnement om te zetten naar flex want op de valreep bedacht toch maar het met OV te gaan i.p.v. te fietsen. Beide anderhalf uur maar met die 40% korting is voor 3 euro reizen zelfs met mijn e-bike waar ik heel erg blij mee ben toch aantrekkelijker dan trappen. Op de plaats van bestemming is het een heerlijk lui leven. Ik hoef niks van din en mag gewoon lekker genieten van het huisje, buitenzijn en wat er is. Vooralsnog is dat koffie en din M in Conakry weer eens bellen om bij te kletsen waar eindelijk lang tijd voor is. Wat zij ook blijkt te hebben want ze is haar baan kwijt, de beste vriendin is verhuisd en er is vanwege de regentijd geen reet te doen. Met de overbuurvrouw op de tuin – vriendin van din – loop ik een rondje mee met de hond uitlaten. 6 km blijkt na terugkomst. Toch nog een beetje bewogen. Een beetje meer zou trouwens beter zijn want ondanks dat dansen is op het middelste deel van mijn lijf zowel een winter als zomerband in permanente staat aanwezig. Soit.
Vrij : Heerlijk geslapen, hoe fijn is wakker worden van vogelgeluidjes en de tijd voorbij laten fladderen met het verplaatsen van een ligstoel, telefoon frutten en wat lezen. Alweer die krant waar ik in het weekend niet aan toe kom maar niet kan opzeggen vanwege de speciale aanbieding. Nog een jaar papierverkwisting ad 11,50 per maand. Voor de wijsneuzen ; ja ik weet dat je digitaal kun lezen maar daar vind ik niks aan. De gossippagina meld dat Katja al weer een nieuwe vis in haar netje heeft die vele malen jonger is. Fijn voor haar. Ik vind Katja leuk. Wat dat leeftijdsverschil betreft; tegen mijn jongens heb ik altijd verkondigd dat waar ze mee thuis komen, welkom is zolang fijn voor hen en die ander. Toch vermoed ik wel iets te moeten plaatsen wanneer het een vrouw zou zijn van pakweg 20 jaar ouder. Zij trouwens ook wanneer ik met een man van hun leeftijd zou aankomen. Zo moeten mijn ouders zich ook hebben gevoeld toen 1 van mijn broers thuiskwam met zijn nieuwe vriendin. Ruim 25 jaar ouder dan hij en ook nog eens werkzaam in een beroepssector waarvan menigeen de wenkbrauwen, en bezoekers na de daad de broek optrekt. Ze hebben het nog lang fijn gehad samen en met de vrouw in kwestie was niks mis. Rond een uur of 3 maar eens gedoucht, iets aangedaan en op die fiets die er blijkt te staan een winkel opgezocht. De grootgrutter van blauw en die van het geel zitten dichterbij maar : practice what you preach dus in de beentjes om iets verder naar de kleine zelfstandige te gaan. De jongens komen bbqen. Oudste is vleesmeester, hier geen kilo per persoon, jongste sproeit de tuin en krabt gelijk zijn vader al rokend wat aan z’n kont en ik flans wat bij elkaar in het keukentje. Om een uur of 10 rijd ik met ze terug naar huis om van het weekend hier in de buurt te kunnen dansen. Hoezo verslaafd🙈. Thuis lekker mn bed opgezocht. Wat kan een mens moe worden van weinig doen😂
Za: De op dinsdag gelakte nagels zien er rampzalig uit. Opnieuw dan maar. Ook deze sessie is na een was in de machine doen al niet mooi meer. Dat soort dingen doet het bij mij niet. Ooit werkte ik op een kantoor waarvan een collega prachtige nagels bij zichzelf maakte met figuurtjes erop. Ook geprobeerd en een beetje langer ook. Het werd geen succes. Na een uur thuis was het al een kerkhof met afgebroken stukken. Net zo’n succes als de ooit ingezette haarextensies. Uren zitten, mijn kinderen herkenden me niet en savonds een vriendin bellen om het eruit te halen. Ik had er al een stuk afgeknipt maar vond het nog steeds stom. 😉
Smiddags naar Scheveningen gefietst om te dansen op kurhausbordes. Ik ondanks de locatie en live band niet in de goeie flow. De organisatie en bediening ook niet vermoed ik. Een salsa dansende meute blijft niet op 1 plek met bestellen op tafelnummer en een storing op het internet om te kunnen afrekenen hielp ook niet mee. Volgende keer hopelijk beter georganiseerd en morgen hopelijk wel lekker dansen want te weinig voor een salsajunkie. Op de terugweg fiets ik achter een man die plompverloren een harde scheet laat. Hij stinkt gelukkig niet maar ik ga er toch maar voorbij.
Zo : Vanmiddag in Rotterdam buiten dansen maar met auto daarheen is vanwege parkeerkosten geen optie. Wel willen we de auto in de buurt voor het geval het tegenvalt en ergens anders heen kunnen. Plan wordt met auto naar Schiedam en daar parkeren. De 3e vriendin wil sowieso na afloop naar huis en gaat met eigen auto. Het worden weliswaar geen 50 appjes maar ook dit gaat met wat gebel en gedoe onderweg waardoor we verkeerd rijden en er bij mij een kleine kortsluiting in het vakje geduld ontstaat. Een kleine dus gelukkig snel herstel. Het dansen is bloedje heet maar ook bloedjeleuk. Terwijl we zitten uit te puffen meld zich op de valreep een leuk persoon maar hij wist niet dat ik met vriendinnen was. Eten met hem gaat in het tegoed mandje. Lang flierefluitend genieten van deze zomerse avond lonkt maar genoeg is genoeg. Na een ijsje huiswaarts, douchen en dit schrijven. De tijd toch nuttig besteed. 🤪
Tot volgende week. Vooralsnog geen idee of ik iets te melden heb want hitteplan en vakantioneeren.
Vond je dit leuk om te lezen? Misschien deze ook ; Zomerzotheid
Reacties zijn fijn, mij volgen en delen met anderen waardoor ik groei in volgers ook.
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 
Geef een reactie