Het was heus een week met belevingen in het leven van deze optimist en minimalist in wording ; nog net op tijd met blussen van een fikkie in mijn vuilnisbak, al vloekend van de fiets af want de net gehaalde boodschappen, iets waar ik toch al een pesthekel aan heb, lagen op straat door een gebroken tas en er scharrelde een verdwaalde haan hier beneden. Het heet hier muziekbuurt maar ik kan je melden, dat kwam er zowel bij die haan als bij mij niet uit. Afijn; deze week dus geen maandag tot maandag. Ik ben afgezien van een paar aangeleerde routines geen gewoontemens of pretendeer dat niet te zijn en uit de berg van draad komt af en toe een draadje los. Dit keer over iets in Hoopje draad. Van maandag tot Maandag-24
Ergens eind 2020 geleden ging mijn lampje echt helemaal uit. De veerkracht om weer een storm te trotseren was op en uitte zich in wat men een depressie noemt. In het voorjaar van 2021 kon ik weer eens verder kijken dan de dag en ben ik vrijwilligerswerk gaan doen. Heel laagdrempelig bij wat je een inloop huiskamer zou kunnen noemen voor mensen uit de buurt. Koken, koffie schenken, een praatje maken. Dat alles onder begeleiding van mensen die zicht hebben op omgevallen anderen. Het deed me goed. Zo goed dat ik na een maand of wat gevraagd werd voor ander vrijwilligerswerk. Waarvan gangmaker van Lief&Leed er 1 van is. Dat is nu een klein jaar geleden. Maar wat is het, waar komt het vandaan en wat doe je dan?
Lief&Leed is het domino effect met inmiddels honderden straten verspreid door Nederland en ontsproten uit het project opzomeren in de stad van niet lullen maar poetsen. Vrij vertaald ; als je iets wil veranderen moet je dat gaan doen. Eind jaren 80 waren er buurtbewoners die het verloederen van hun straat zat waren en dit door zelf met een groepje bewoners de straat gaan vegen en onderhouden met verlichting en groen weten te veranderen. Een initiatief wat uitgroeide tot Opzomeren en inmiddels een Rotterdams begrip met allerlei activiteiten ontstaan als straatfeesten, schoonmaakacties, barbecues, plantjesdagen, spelletjesdagen en meer is. Jaar in jaar uit gonst Rotterdam van deze kleinschalige doe-het-zelf activiteiten. Daaruit ontstaan weer netwerkjes van bewoners die voor elkaar klaar staan in goede en minder goede tijden. In Lief&Leed dus. Dat kleine stukje van met elkaar zorgen voor een fijne leefomgeving door buren met elkaar in contact zien te krijgen en te houden. Door bij een aanleiding als geslaagd, geboorte, trouwen en minder fijne als ziekte of rouw aandacht, iets kleins of een kaartje te brengen. Nieuwe en vertrekkende bewoners persoonlijk groeten, een praatje maken, een boodschap voor elkaar doen, een restje eten brengen bij die zieke buur of de hond eens uitlaten. Of als het lukt, iets te organiseren waardoor je een grotere groep buren bij elkaar krijgt. Al die zaken die eigenlijk heel gewoon zijn maar door verhuizingen, vergrijzing, buren uit andere landen en/of gebruiken en een individueel leven misschien minder soepel gaan. Of ronduit stroef. Met soms schrijnende situaties als een buur die al een poosje dood in huis ligt of buren die om de een of andere reden niet meer buiten komen en eenzaam zijn.
Door hier iets in te kunnen veranderen groeit de bekendheid en rolt inmiddels ook Rijswijk uit naar meerdere wijken of straten met per straat/wijk 2 of meer gangmakers. Als gangmaker, persoonlijk vind ik het nogal een beladen term, ben je de verbindende persoon van bewoners in je straat met voor dat stukje aandacht een budgetje. Is het dan een en al succes voor mij als gangmaker? Hmmm, lastige kwestie. Ik als enthousiasteling heb nogal de neiging ergens vol in springen maar door de opzet van dit huizenblok met afzonderlijke portieken vind ik het niet gemakkelijk. Zeker; er wordt gegroet of een praatje gemaakt, is de straat aan mijn kant redelijk netjes en bij navraag in de portieken lijkt het allemaal wel goed te gaan. Op het portiek waar ik, nu bijna 13 jaar alweer, ben beland heb ik het getroffen met mijn buren. (daarover een ander draadje) maar de praktijk leert me geen ogen en oren in de andere 7 portieken te hebben en dit in je 1tje doen is ook niet echt appeltje/eitje. En ook daar ben ik de enige niet in. Vandaar de landelijke dag.
Om elkaar te enthousiasmeren, te motiveren en ervaringen te delen wordt er jaarlijks een landelijke Lief en leed top dag georganiseerd. Na 2 jaar in de isoleercel was het vrijdag 17 juni de beurt aan Den Haag dit te organiseren. Ook Rijswijk was van de partij waarbij van alle gangmakers ik 1 van de 2 ingelote gelukkigen was. En wat een geweldige dag heb ik met Harley en Karin van Welzijn Rijswijk en Marja van de benedictusflat, 1 van de flats waar ik ook wil wonen, mogen beleven. Elke stad doet Lief en Leed op zijn eigen manier, maar geïnspireerd worden door andere gangmakers en betrokkenen, sprekers, tips delen, netwerken en kunnen leren van elkaar door de uitwisseling van ideeën is de beste samenvatting waarom het zo’n succes is. Toch maar doorzetten dus. Hoe individueel, zelfstandig, minimalistisch of (financieel) onafhankelijk een mens ook wil zijn, je kunt en bent niets zonder anderen.
Vond je dit leuk om te lezen? lees dan ook Vlam in de pan. Mij volgen en delen is natuurlijk nog leuker.
https://www.liefenleedstraat.nl
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 