Oftewel ; Hoe je door het kopen van een truitje afglijdt en bij een psycholoog terechtkomt. LydiaBlogt had net zo goed vallen en opstaan kunnen heten. Of “mijn ganzenbord leven”. Ga terug langs start en lever in wat je hebt of zoiets. Een leven als een kast vol kleren in levenslessen. Veel te vol en nodig toe aan opruimen.
Het truitje was als een los draadje waar je aan trekt waardoor uiteindelijk de kast in elkaar zakte. Na baanverlies in 2016 zijn er wat niet gelukte zijsprongen geweest en ging ik na uiteindelijk 2 jaar net niet baantjes in een heel andere sector aan de slag. Ik moest er wat verder en langer voor reizen en ging er financieel op achteruit maar het was in den beginne erg leuk. Na pakweg een goed half jaar begon de mist van leuk op te trekken en de vermoeidheid van reistijd op te breken. De collega waar ik mee werkte vertrok en ik stond een zomer lang min of meer alleen. Niet zo fijn, vermoeiend ook en iets in mij begon te sputteren maar ik bleef. Loyaliteit is 1 van de wringende schoenen en andere sollicitaties lukte een paar keer net niet. Eind 2019 begon ik emotioneel te wiebelen maar weet ik dat aan winterdip. Even weg van alles – naar dierbare vrienden in Conakry – ik zou er vast van opknappen. Wat ook zo leek te zijn. Het werd weer lichter, de temperatuur liep op, ik kon wel weer wat hebben. Dacht ik. En toen kwam circus cojona. Ik kreeg er last van. Veel last. En een kort lontje ook. Opladen door te dansen of sociale activiteiten werd gedoe, ik was verdrietig, opstandig, moe en alles door elkaar. In de weerstand trok ik een gordijn op. En dus miste ik een aantal belangrijke ontwikkelingen. Hier komt dat truitje weer om de hoek. Din C ging naar de uitverkoop in Antwerpen en vroeg me mee. Hoewel winkelen niet mijn hobby is ging ik mee. België bleek Code oranje maar dat was me door dat opgetrokken gordijn en de chaos in mij ontgaan. Ik kocht dat truitje, 1x gedragen, en we hadden een leuke dag. Tot de dinsdag erop collega X aankondigde naar het buitenland te gaan want nodig aan vakantie toe. Duhh, wees beducht voor het rondreizend circus maar doe vooral waar je echt aan toe bent. Oftewel; het korte lontje vatte vlam en ik ontplofte. 1+1=2, de details een verhaal op zich, het dagje Antwerpen kreeg een staart, werd een conflict en bij mij ging het kaarsje uit.
Dit alles speelde zich af rond deze periode vorig jaar. Dezelfde periode van wat jaren terug, in scheiding maar man uit de wind in buitenland, en hij alles al dan niet bewust dichtgetimmerd bleek te hebben waardoor ik aansprakelijk werd gesteld voor zijn schulden. Met 87.480,60 euro schuld in mijn schoenen geschoven en 3 maanden huurschuld, mijn spaargeld was op, was de keus noodopvang of Rijswijk. Het werd grijswijk. Ik worstelde me door 3 jaar schuldsanering en de gevolgen ervan en de kast werd voller. De man ging dood, en mijn ex schoonzus, waarvan de hartslag gevoed wordt door opportunisme en rupsje nooit genoeg in het niet valt vond het niet nodig mijn naam op de kaart te vermelden.
De kast werd voller.
Met uitgaan van het kaarsje kletterde de veel te volle kast in elkaar. En alle goedbedoelde adviezen wat te doen om weer op te krabbelen ten spijt – het lukte niet en maakte dat ik me nog rotter voelde. In mijn beleving de optelsom van een kloteleven. Van het kopen van een -niet nodig- truitje naar een psych. Met huiswerk om boosheid en pijn van me af te schrijven.
En nee, ik ben niet zielig en met dat kloteleven valt het ook wel mee. Gedrag en keuzes worden bepaald door processen en patronen. Mijn te volle kast. Met hulp bouw ik aan betere keuzes en het wegschrijven van de shitload is als opruimen van de klerenzooi. In mijn hoofd en met mijn kleren. Die kleren zijn geen zooi maar is wel heel veel. Dus weggeven, ruilen, Vinted, marktplaats. En zo bedacht ik me filmpjes op YouTube te zetten. En dat bleek vooral iets in beweging te zetten en de spreekwoordelijke frisse wind van lucht, licht en groei in zelfvertrouwen.
Kledingstukken. Om te bedekken, te verbergen, te verwarmen, mooier te maken, in spreekwoorden en gezegdes en meer. Veel van mijn, of jouw, kledingstukken hebben een verhaal. Bloggen deed ik al, kennelijk vanuit de behoefte te vertellen. Vanaf nu zal het vaker gaan over kleren. Niet om te kopen of om je iets aan te prijzen, er is al veel te veel zooi. Ik neem je mee als in dit verhaal, persoonlijk en openhartig. En af en toe tegendraads. Dat ben ik nou eenmaal. Punt!
Vond je dit leuk of boeiend. Misschien dan ook ; Vleugellam en Terug naar de Natuur
Een vind ik leuk duimpje is fijn, mij volgen en delen nog veel fijner. Het werkt als therapie. Alles wat aandacht krijgt groeit 😉
https://youtube.com/channel/UCW9plfZfyN4rE1YUwUB0ebw
Kleding – Wikipedia
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 
Geen punt hoor, maar gewoon je hart luchten. En wij lezers verwerken het wel 😘.
LikeGeliked door 1 persoon
tnx. En gelukkig maar. Shit mag dan goeie mest zijn, ik heb overschot hoor. haha.
LikeLike