Mei is Blij.

Zondagmiddag fietste ik richting centrum om te lunchen met de jongens, mannen van inmiddels 31 en 24.

Een dag die voelde als zomer in aantocht en waarbij ik onderweg op meerdere plaatsen Moederdag tegenkwam. Een slungelige puber met een enorme bos rozen. Gezinnen op straat onderweg naar hun moeder of schoonmoeder, drukte bij een bloemenstal voor het op het laatste moment, of op de valreep, gekochte boeket. Een fijn gevoel.

Ik betrapte mezelf op een trots gevoel toen ik aanfietsend oudste, stipt als altijd, al zag staan en jongste aan kwam lopen. Trots op hoe ze zich ontwikkelen tot leuke mannen op een weg die niet geplaveid was en is met goud en rozen. Allebei werkend en lerend ernaast. Trots op dat wat ik heb kunnen grootbrengen uit een relatie waarin achtergelaten met een bak schuld om weg te werken maar bij zijn overlijden niet genoemd. Trots ook op dat ze vertrouwen hadden en hebben in mijn herstel. Met een plekje in de zon, goed eten en ongeremd door tijd een heerlijke middag. Getrakteerd door mijn kinderen, niet per se vanwege Moederdag maar omdat het zo uitkwam.

Hoe anders was dit toen ze nog klein waren en ik met knutsels werd verrast. Anders ook toen ze klierige pubers werden, de dag per se gezellig moest zijn waardoor verre van leuk .Feestelijkheden En ook anders dan toen ik zelf begin 20 was, samenwoonde met toenmalige vriend en Moederdag verdeelde in een spagaat van tijd tussen mijn en zijn moeder. Op een leeftijd ook waarvoor ik het liefst voor elke gelegenheid nieuwe kleren kocht. Jong, onbezorgd en geen benul van waar of door wie gemaakt, onder welke omstandigheden en de impact van overconsumptie. Ook die tijdgeest anders dan nu, het aanbod van horeca en winkels minder, de collectie hooguit 4x per jaar wisselend met 2x per jaar uitverkoop en het aanbod megawinkels waar je voor een habbekrats een tas vol haalde voor zover ik me kan herinneren nog niet bestond. Een voorkeur en portemonnee voor 2e hands kleren ..en Ansje. had ik sowieso al maar mede door het zien van “de slag om de klerenwereld ” vielen de spreekwoordelijke schellen en is dit meer stijl dan nodig geworden. Dus ook deze middag in een mix van vrijwel alleen 2^e leven kleren uit mijn keuze van veel. Rood, zwart en wit vandaag. De broek ooit gescoord in den bosch waarbij gevallen voor de kleur en een drama om te strijken trouwens. Het jasje en sneakers op Vinted. Het shirt lang geleden wel nieuw gekocht maar om de opruimgoeroe te quoten “it sparks joy”.

Vinted, swappen, lenen in abonnement vorm, de kledingkettingtas, kringloop, vintage; 2^e hands kleding is al lang niet meer stoffig of iets om je neus voor op te halen.

Een capsule garderode zal de mijne nooit worden, ik kan moeilijk wegdoen. En hoewel niet nieuw gekocht is de weg naar een duurzamere inhoud van mijn kledingkast geen perfecte. Wel een minder kronkelige weg dan de verleiding van nieuw. Nieuw met obstakels als greenwashing, fast en ultra fast fashiontrends, microplastics, chemische stoffen, onderdrukking en slechte werkomstandigheden, vervuiling en kinderarbeid; geen zaken waar je blij van kan worden omdat ze een niet zichtbaar, duur prijskaartje zijn.

Dat er steeds meer mensen kiezen voor bewuster, gecheckt op bijvoorbeeld een site als goodonyou is wel iets om blij van te worden. Kiezen voor minder en als wel, bewuster en beter. Minder doen en toch meer overhouden. In tijd, geld, bewustzijn. Minder haast, minder moeten, minder willen of de acceptatie van minder kunnen.

Ontspannen fietste ik aan het eind van de middag terug. Heerlijk gegeten, goed gezelschap, een heerlijke mij is blij dag.

https://onzetaal.nl/taaladvies/de-schellen-vielen-me-van-de-ogen

About