Hier in huis heerst rust wat betreft de sint. In overleg met kind 1 en 2 is deze goedheiligman een paar jaar geleden vriendelijk verzocht zijn paard hier niet meer te parkeren oftewel afgeschaft. Na vorig jaar weer een stresserige december maand en bakken geld uitgeven aan dingen waar minder dan een maand later niets meer mee wordt gedaan was ik het spuugzat. Nu moet ik erbij vertellen dat er vanaf september zo ongeveer elke week een verjaardag te vieren valt in de familie en jongste zelf ook in november verjaart. Voor iedereen feest behalve voor de organisator en karduwer, oftewel moi.
Het zijn drama dagen. Met kerst heb ik het kroost eens naar een toneelstuk gesleurd want je moet toch iets samen doen. Het gezellig samenzijn mondde uit in een ruzie met een kind wat boos uit de auto stapte en vervolgens een nacht wegbleef. Vrolijk kerstfeest. Moederdag is ongeveer via dezelfde route afgeschaft. De laatste keer heb ik ze woedend de pinpas van hun pa gegeven en ze net voor sluitingstijd naar de juwelier gestuurd omdat ze om 3 uur nog niets hadden ondernomen. Om me vervolgens doen besluiten niet meer toe te geven aan die opgelegde waanzin.
Ik heb hartstikke leuke knullen, maar ze zijn (excuseer) het proto type van een man die het allemaal maar nonsens vindt. Dus toen jongste op de leeftijd was dat hij snapte dat sint voornamelijk mijn gever maar niet de voeder van mijn portemonnee is hebben we de goedheiligman definitief uitgezwaaid en afgesproken gezamenlijk iets leuks te doen wat zij moeten bedenken. Film, schaatsen, bowlen, dat soort zaken en dan meestal in combinatie met eten. Dit jaar wisten ze niks te bedenken en hebben we kolonisten zitten spelen en Javier Guzman gekeken. Ook leuk. Met kerst geven we wel cadeautjes aan elkaar, tot nu toe ook uit mijn portemonnee maar dat is een aardigheid en bovendien winkelen we voor elkaar. Die boom staat hier dan een week of 3 in de kamer, op nieuwjaarsdag gaat ie eruit en snak ik naar kleurige bloemen. Inherent is ook de behoefte aan fruit en rauwkost na een maand volgevroten te zijn aan al het heerlijks wat de feestmaand ons tegemoet grijnst.
Gezelligheid kent geen tijd is het gezegde toch? Dan zijn we eruit, want daar heb je dan niet per definitie december voor nodig.
Ik ben dus vermoedelijk geen goed voorbeeld van hoe het kan en geef ze geen “Vier feest in overvloed” gevoel mee. Wel aan toekomstige partners dat deze jongens op dat gebied eikels zijn, want natuurlijk heeft een en ander ook te maken met het feit dat ik ze niet enthousiast krijg en zelf het liefst de hele maand december op een plek zou zitten waar men niet zo raar gaat doen zodra de D in de maand zit. (van doordraverij…?)
Of ben ik gewoon niet gezellig…. wat is dat eigenlijk?
Wel ben ik bij vlagen heftig in reactie, vast mijn tropisch bloed wat overkookt.
Vond je dit leuk? lees dan ook Decemberkoorts. Kerst versus het Vrijdagmiddag gevoel of Fuck Valentijn
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 