Maandag ; Hoera ! Het is feest vandaag. Na 4 maanden receptiedienst van de bewoners op nummer 9 wordt het intercom systeem op ons portiek vervangen. Van de 8 bewoners op dit portiek werkte alleen de 1e etage nog. Bij hen aldus alle receptie bezigheden voor bezoekers, pakjes en thuisbezorgd. Ze zijn goed op de hoogte van het wel en wee hier op het portiek. Gelukkig leuke mensen en de sfeer op dit portiek is goed. Dit weten van wel & wee doet me terugdenken aan onze “staf” tijdens expattijd ; die wisten vrijwel alles van je. Het briefje bellen op nummer 9 i.v.m. defecte intercom” is overigens vervangen voor “tagsysteem defect” en we gebruiken weer ouderwets de sleutel. Zou me niks verbazen als dit ook maanden duurt als gevolg van het chiptekort. Na installatie een paar jaar terug heeft het ongeveer 6 maanden geduurd voor het werkte, en nu is het stuk. Als dit aan een microchip ligt zou ook deze reparatie zomaar maanden kunnen duren. Een innovatie als deze in huizen waar wel het een en ander aan te verbeteren valt was echt een onmisbare investering van Vidomes. Din J belt of ik zin en tijd heb te lunchen vandaag. Jazeker !! Aan de wekelijkse blog kom ik niet meer toe en dit blijft de rest van de week zo.
Dinsdag ; .Naar Schiphol vandaag om din M op te halen. Voor het wegbrengen en ophalen had ik haar auto te leen gekregen, het oudje rijdt als een zonnetje en op de terugweg hebben we het hier nog over. Dit lijkt de goden vervloeken want wanneer we mijn woonwijk inrijden hopt ie nog 2 keer om vervolgens af te slaan. Na ruim een uur picknicken in de auto, ik heb ondertussen brood en thee uit mijn huis gehaald, komt de ANWB meneer die constateert dat de auto is overleden en is het wachten op de wegsleep. Din is moe van de reis en een beetje verdrietig van deze tegenslag. Ik vooral opgelucht dat het gebeurt als we bijna bij mijn huis zijn en waar ze bij is. Het overlijden van auto’s lijkt in de maand te zitten, die van din R aan het begin van de maand en ook van jongste. Allen oudjes maar toch, auto’s zijn kostenposten. Bij hen was ik er gelukkig niet bij, ik zou dan echt aan mijn energiefrequentie gaan twijfelen. De dag is zo goed als om en Savonds ga ik eten met mijn jongens bij Maximo, hetzelfde restaurant waar ik met kerst was. Het eten is ook nu weer heerlijk en met mijn jongens is het wel gezellig.
Woensdag ; kdk dag en smiddags overleg met de andere gebruikers van de studio. De hamer is nog niet op een datum gevallen maar dat we er na de zomer uit moeten lijkt zekerheid. Met de kartrekker van de SpeelOtheek zijn we aan het lobbyen om elders te kunnen huisvesten waar sponsors en ruimte voor nodig is. Ruimte kost pegels, en vrijwilligers projecten als deze hebben dat er niet. Fingers crossed. Bij thuiskomen een cadeau in de brievenbus en savonds weer buiten de deur eten. Nu bij din J met din O. Weer verwend plus taart met kaarsjes en toegezongen.
Donderdag ; Vandaag is de Ramadan begonnen. Ik ken, mede door mijn bezigheden in de studio, nogal wat mensen die vanaf vandaag zullen vasten en wens ze een fijne ramadan. Om 1 uur een afspraak huisje kijken in Rijswijk Buiten. Din P is mee want het plan is vandaar uit lopen en lunchen. Het huisje is nieuwbouw, energiezuinig, 6 hoog maar hier wel met lift. Ik heb geen haast maar wil wel nieuwer en 4 hoog zonder wordt mogelijk ooit een belemmering. Maar deze gaat m toch nie worden met daglicht vanaf de noordkant waardoor zon vanaf kwart over 3. Nog los van de helft van wat ik nu heb aan ruimte tegen een hogere huur. Zo hou je wel scheefwoners, wat ook ik inmiddels ben. In het zelfde gebouw wordt overigens zaterdag een grote supermarkt geopend. Mega veel plek voor het rollend blik op 4 wielen tegenover 4 miezerige fietsnietjes. Goed bezig met het afbreken van fietswelwillendheid. Door naar Delft, een tussenstop bij de Etalage die opheffingsuitverkoop doet is verleiding. Ze stopt ermee want de huur is niet meer te betalen. Weer een mkb’r aan de galg geknoopt. Hierna lunch bij Rozen & Tortilla’s. Knus, klein, druk en heerlijk. Terug naar mn fiets, een boodschapje onderweg bij de groenteboer, din R eet bij mij om daarna te gaan dansen.
Vrijdag, kdk dag, mijn niet vrijwillig verdwenen poppenhuisfamilie is niet meer teruggebracht. Het nu lege huis is vervangen voor een keukentje. Dit heeft nog wat schoonmaak en oplap werk nodig en ook moet ik wennen aan het grote roze ding. Verder ook vandaag weer nieuwe ruilklanten en de mensen van de babybullenbank. Van babygoed wordt meer gebracht dan gehaald waardoor af en toe een donatie. 4 vuilniszakken met babykleertjes en lakentjes dit keer. Feitje ; in Nederland worden per dag gemiddeld 470 kinderen geboren waarbij een hoog percentage in situaties zonder spullen en geld om dat wat nodig is te kopen.
Zaterdag ; Migraine. Slapen, hangen, filmpjes kijken op mn telefoon, noem het maar een off Day. Ik lees een bijdrage op LinkedIn van straatarts Michelle van Tongerlo over een 30jarige jongen met een verschrikkelijke wond op zijn been waar ze de foto van deelt en al dagen mee bezig is omdat ie niet opgenomen wordt in een ziekenhuis. Ja hij is dakloos, verslaafd en heeft problematisch gedrag. Maar ook verzekerd en een mens. Het maakt me boos, verontwaardigd en verdrietig. Met dieren lijkt soms meer compassie te zijn. Ik deel het bericht met ook de foto. Met nog een dosis Riza trekt de cementmolen in mijn kop niet weg, savonds dansen wordt m niet.
Zondag ; nog steeds suf in de kop, koffie en wat scrollen op de socials. Het bericht met de verschrikkelijke foto van die jongen zijn been op LinkedIn is verwijderd. Zowel de foto als de vele boze en verontwaardigde reacties van mensen op het tekortschieten van systemen en zorg in welvarend Nederland lijken te confronterend. Het Erasmus ziekenhuis wil met Michelle in gesprek, nu wel. Duhhh. Tijd om mijn hoofd en hart frisse lucht te geven met een rondje park met M, 1 van de mensen uit de Rijswijkse Ruimte. Ik krijg van hem postelein, rucola en bieslook van de tuin op Avalon Den Hoorn waar hij 2x per week is. Zo komt splinter door de winter haha. Weer thuis een deel doen van wat ik gisteren niet heb kunnen doen en avonds nog een dansje bij brouwerij de Prael.
Dat was m weer deze week. Veel buiten de deur gegeten en verwennerij zoals je hebt opgemerkt. Al is het vervangen van de intercom ook een hoera waard, het feestgevoel had ik vanwege mijn verjaardag. Die vier ik al jaren niet maar vult zich vrijwel altijd spontaan in. Zowel maandag als verdeeld over de week bloemen, kaarten, digitaal lief&leuks, bezongen en een vol tegoedmandje. 63 levensjaren met uppers en downers, met ringen in mijn hals als de jaarringen van een boom, niet meer weg te strijken kreukels, plekjes, vlekjes en minder veerkracht in het vel wat ik heus echt niet leuk vindt. 63 en in leeftijd de vader van mijn jongens voorbij. Zoals ook een paar dinnen waarvan de partner of gewezen partner ook hemelt, anderen die wat onder de leden hebben of een kind met een nare ziekte. Het menu van leven serveert ongevraagd verdriet, tegenslag en lastig weg te kauwen kost. Dus 63 jaar, 62 lentes, geen jonge blom of fris blaadje meer maar net zo min een dorre tak en blij met mezelf. Ik hoop nog heel veel dansjes te kunnen doen en de dag te plukken. 
.
Splinter Ansje was deze week vrijwel helemaal in een 2e handsje. Alleen de blazer & sneakers (3) loafers (4) en hoge laarzen (5) zijn ooit nieuw aangeschaft. Nog meer leeszin? probeer Jarig zijn. en/of Bankjespraat. Waardoor je begrijpt waarom het gezeul met die jongen me raakt.
toedeloe.
Tegendraads. Over kleren en andere stof. 