Conakry dag 1

Manlief van vriendin werkt voor een brouwerij. De plotselinge verschijning voor
mijn neus op het vliegveld blijkt Lamin te heten en is de mister fixit bij de brouwerij. Best te beschrijven als iemand die lokaal van alles regelt en niet te verwarren met een handyman. Buiten staat de chauffeur en mijn welkomstcomité is met huisvriend Ali compleet. Het verkeer is net als de meute bij de bagagebelt op vliegveld een gekriebel van voertuigen die allemaal ergens heen willen en liefst tegelijkertijd. De weg met kuilen en gaten maar waar men gek genoeg toch rekening met elkaar lijkt te houden. En ook om 2 uur smorgens, druk. We drinken en kletsen nog wat en ergens rond half 4 smorgens strekt mijn 180 cm zich uit in een fris bed. Bliss all over 🍀

Smiddags na de nodige koffie’s blijkt het programma van de dag wat luieren bij het zwembad, savonds naar een frietfeest en erna nog ergens gaan dansen. Maar eerst gaan we boodschappen doen. Te voet want om de hoek. En dat klopt ook.  Op een afstandje van pakweg 400 meter worden vriendin en ik vrolijk begroet door tenminste 10 mensen 😊 die al dan niet iets willen verkopen, een praatje willen maken of een kleine gift omdat het een mooie dag is. De supermarkt is een soort bazaar waar je zowel een wasmachine als een doosje lucifers kunt kopen.
Buiten aan de overkant haalt vriendin groente en fruit waarvan de dames minder vrolijk maar zeker behulpzaam zijn. Ik tel er 3, allen uitgerust met een stevige kont en bovenpartij. Ertussen in laag bij de grond ontwaar ik nog iemand.  Ze zit gehurkt te eten in iets wat niet groter is dan een flink konijnenhok waarvan ik niet weet of er gewoond wordt of dat het dient als opslag en rustruimte(tje). 🤔 Als ik een foto wil maken is r een duidelijke nono. Misschien had ik ze wat pegels moeten aanbieden 🤷‍♀️ Aan de andere kant van de straat doet iemand een was. Vlam in de pan

Avonds opgefrist naar een patatfeest. Geen idee wat te verwachten dus wat doe ik aan 🤪
Het feest is bij een ambassadewoning. Vindbaar door middel van aanwijzingen als bij de 3e container, zandhoop of iets in die geest links of rechts en na wat gesteggel in de steeg wie er opzij dient te gaan om te kunnen parkeren zijn we c’est arrivé. Het feest is op een tussenverdieping van een mega groot huis, een blind paard kan in de woning geen schade lopen maar t feest is supergezellig. De patatbakker lijkt een surfdude maar is general manager van een of andere vliegmaatschappij. De dj draait echt goed en er beweegt van alles door elkaar. En de patatten en frikandel zijn lekker.  So this is africa. Not 😂😂

Na daar een paar uur te hebben gedronken, gedanst en sociaal bezig geweest gaan we voor een afterdrink naar een prachtig dakterras in 1 of ander hotel en vandaar naar een hippe club beneden. Best een contrast met het frietfeest eerder die avond en eerder deze dag.
Ali smoest wat met kleerkasten aan de ingang om ons naar binnen te praten waar ik veel mensen zie maar het volgens vrienden en Ali heel rustig is. Vrijwel iedereen in hippe outfits, bling bling jurkjes en dames op hele hoge hakken. Praten is non possible want de muziek is knalhard en de dj lijkt geen keus te kunnen maken wat te draaien want alles wordt afgehakt. Binnen mag er worden gerookt wat voor mij heel vreemd is na jaren rookvrij of rookpolitie waar je ook komt.  Afgezien van wat gewiebel wordt er niet echt gedanst. Geloerd naar elkaar en op telefoons gekeken des te meer 😊  Er is een continue aanvoer van waterpijpen en coolers met flessen drank versierd met een soort van lichtstaven.
Opeens veranderd de muziek in de tune van Rocky, waarop een colonne van het personeel een vracht lichtbundel getooide flessen naar een hele dikke man in een djellaba, omringd door een troep jonge mensen brengt.  Schijnt ie altijd te doen 🥴

Ik kijk mijn ogen uit en eer mijn hoofd een Afrikaanse dag herbeleeft is het weer half 4😃 🍀